نسخۀ ویرایشی جایگزین شد. این فیلم برپایۀ رُمانی از رابِرت هاوارد ساخته شده است. هاوارد برای نوشتن رُمان خود، گاهی از نام قبیله ها و سرزمین ها و خدایان تاریخی بهره برده است. کونان از مردم کیمِری (Cimmerian) است. جا دارد که از تیره کیمری ها و 3 پادشاه آن اندکی سخن بگویم: کیمِری ها نام تیره ای از اقوام ایرانی در سمت قفقاز و شمال دریای سیاه و در پیوند با سکاها بودند. ارین-مَندَه یا ریخت دیگر آن، اومان-مَندَه که در دوره های پسین نام برخی از تیره های ایرانی بود، مانند کیمِری ها و سکاها [1] و ماد. نام ارین-مَندَه خود به چم «ارابه رانان آریایی» می باشد. کیمِری ها و سکاها ارابه بسیار دوست می داشتند. از سویی، در دقیقه های آغازین فیلم، به نام «آریاها» اشاره می شود. در عهد عتیق، سِفْر پیدایش باب 10 بند 2 نام فردی به نام جُومَر (گومر) و سه پسرش اشکِناز و ریفات و توگرمَه برده شده است که البته نه نام فرد، بلکه نام نژاد هستند. جُومَر نام نژاد کیمری ها است که آشوریان ایشان را گامیرا و گیمیری و یونانیان کیمروی خوانده اند. البته نام های گامیرا و گیمیری نمی توانسته است همواره تنها به کیمری ها نمارش کند، گاهی به طور همگانی اسکیت ها (= سکاهای شمال دریای سیاه) و دیگر تیره های بیابان-نشینان مانند سکاها و ترریان ها را در چشم داشته اند. با نگرش به نگاره ای از سواران کیمری بر روی ظرفی از پونتوس در میانه ی سده ششم پیش از ترسایی، دو سوار کیمری کلاهخود تیز بر سر دارند. می نماید که ایشان همان سکاهای تیگرَ-خَئودَ به چم «سکاهای تیزخود» باشند. اشکناز با سکاها، که آشوری ها مردم سکا را ایشکوزای می خواندند و در زبان اکدی ایشکوزا گفته اند. خود نام ایشکوزای و ایشکوزا در زبان سَنسکریت به ریخت ایشَ-کوزَ به چم «دارندۀ جام/پیاله» با سکاهای شاهی، یعنی اسکیت ها (= جام/پیاله) و اسطوره ی پیاله ایشان در خبر هرودوت همدیسی دارد. مرحوم پروفسور کریستن سن توگرمه را با قوم توروها، و ریفات را همان قوم رپه (اَرپه) احتمال داده است [2]. البته با نگرش به چمار ریفات در زبان توراتی آن، یعنی «دارو» یا «دارندۀ دارو»، ایشان همان سکاهای هَئومَوَرگا به چِم «نوشندگان داروی هوم» هستند. نام توگرمه با نام یکی از شاهان کیمِری، توگدامِه که در یونانی لوگدامیس شده، همسان می نماید. در نیمۀ دوم سده هفتم پیش از ترسایی، گیمرّی ها (= کیمری ها) در زیر فرمانروایی فردی به نام تِوشپا (= تئوشپا/Teushpa) از خوبوشنا به آشور یورش بردند. اِسَرحَدّون در نبردی آنها را شکست داد. نام تئوشپا در ریخت اوستایی تَوَ-اسپَ به چم «دارندۀ اسب توانا/نیرومند» می باشد. چمار نام جانشین وی، توگدامِه چندان آشکار نیست. جانشین توگدامی، یعنی سانداشَترو یا سانداک-شاترو خود نیز ریشه ای ایرانی دارد. می توانم بگویم که ساندا یا سانداک همان ایزد ساندون است، شاترو یا شَترو بی گمان همان واژه خشتَرَه یا خشثَرو به چم «نیرومند/فرمانروا/نیرو» می باشد. روی هم رفته، به چم «ساندون نیرومند» یا «فرمانروایی ساندون» است. در میان خدایانی که در فیلم به آن سوگند می خورند، میترا (= میثرَه: مهر/خورشید) را می بینیم که نام ایزد بسیار کهن در نزد مردم هند و ایران بوده است. به نام سرزمین هیرکانیا نیز برمی خوریم که همان ورکانه باستان به چم «گرگ» می باشد. در زبان اوستایی با وِهْرْکَه و وِهْرْکو (= گرگ) هم ریشه می باشد. امروزه گرگان است.
[1] Grayson 1975, Assyrian and Babylonian Chronicles= Oppenheim (ed), Texts from Cuneiform Sources: 145
Les types du premier homme et du premier roi dans l'histoire ,p.139, by Arthur [2] Christensen, Stockholm: 1918
نسخۀ ویرایشی جایگزین شد. این فیلم برپایۀ رُمانی از رابِرت هاوارد ساخته شده است. هاوارد برای نوشتن رُمان خود، گاهی از نام قبیله ها و سرزمین ها و خدایان تاریخی بهره برده است. کونان از مردم کیمِری (Cimmerian) است. جا دارد که از تیره کیمری ها و 3 پادشاه آن اندکی سخن بگویم:
پاسخحذفکیمِری ها نام تیره ای از اقوام ایرانی در سمت قفقاز و شمال دریای سیاه و در پیوند با سکاها بودند. ارین-مَندَه یا ریخت دیگر آن، اومان-مَندَه که در دوره های پسین نام برخی از تیره های ایرانی بود، مانند کیمِری ها و سکاها [1] و ماد. نام ارین-مَندَه خود به چم «ارابه رانان آریایی» می باشد. کیمِری ها و سکاها ارابه بسیار دوست می داشتند. از سویی، در دقیقه های آغازین فیلم، به نام «آریاها» اشاره می شود. در عهد عتیق، سِفْر پیدایش باب 10 بند 2 نام فردی به نام جُومَر (گومر) و سه پسرش اشکِناز و ریفات و توگرمَه برده شده است که البته نه نام فرد، بلکه نام نژاد هستند. جُومَر نام نژاد کیمری ها است که آشوریان ایشان را گامیرا و گیمیری و یونانیان کیمروی خوانده اند. البته نام های گامیرا و گیمیری نمی توانسته است همواره تنها به کیمری ها نمارش کند، گاهی به طور همگانی اسکیت ها (= سکاهای شمال دریای سیاه) و دیگر تیره های بیابان-نشینان مانند سکاها و ترریان ها را در چشم داشته اند. با نگرش به نگاره ای از سواران کیمری بر روی ظرفی از پونتوس در میانه ی سده ششم پیش از ترسایی، دو سوار کیمری کلاهخود تیز بر سر دارند. می نماید که ایشان همان سکاهای تیگرَ-خَئودَ به چم «سکاهای تیزخود» باشند. اشکناز با سکاها، که آشوری ها مردم سکا را ایشکوزای می خواندند و در زبان اکدی ایشکوزا گفته اند. خود نام ایشکوزای و ایشکوزا در زبان سَنسکریت به ریخت ایشَ-کوزَ به چم «دارندۀ جام/پیاله» با سکاهای شاهی، یعنی اسکیت ها (= جام/پیاله) و اسطوره ی پیاله ایشان در خبر هرودوت همدیسی دارد.
مرحوم پروفسور کریستن سن توگرمه را با قوم توروها، و ریفات را همان قوم رپه (اَرپه) احتمال داده است [2]. البته با نگرش به چمار ریفات در زبان توراتی آن، یعنی «دارو» یا «دارندۀ دارو»، ایشان همان سکاهای هَئومَوَرگا به چِم «نوشندگان داروی هوم» هستند. نام توگرمه با نام یکی از شاهان کیمِری، توگدامِه که در یونانی لوگدامیس شده، همسان می نماید.
در نیمۀ دوم سده هفتم پیش از ترسایی، گیمرّی ها (= کیمری ها) در زیر فرمانروایی فردی به نام تِوشپا (= تئوشپا/Teushpa) از خوبوشنا به آشور یورش بردند. اِسَرحَدّون در نبردی آنها را شکست داد. نام تئوشپا در ریخت اوستایی تَوَ-اسپَ به چم «دارندۀ اسب توانا/نیرومند» می باشد. چمار نام جانشین وی، توگدامِه چندان آشکار نیست. جانشین توگدامی، یعنی سانداشَترو یا سانداک-شاترو خود نیز ریشه ای ایرانی دارد. می توانم بگویم که ساندا یا سانداک همان ایزد ساندون است، شاترو یا شَترو بی گمان همان واژه خشتَرَه یا خشثَرو به چم «نیرومند/فرمانروا/نیرو» می باشد. روی هم رفته، به چم «ساندون نیرومند» یا «فرمانروایی ساندون» است.
در میان خدایانی که در فیلم به آن سوگند می خورند، میترا (= میثرَه: مهر/خورشید) را می بینیم که نام ایزد بسیار کهن در نزد مردم هند و ایران بوده است. به نام سرزمین هیرکانیا نیز برمی خوریم که همان ورکانه باستان به چم «گرگ» می باشد. در زبان اوستایی با وِهْرْکَه و وِهْرْکو (= گرگ) هم ریشه می باشد. امروزه گرگان است.
[1] Grayson 1975, Assyrian and Babylonian Chronicles= Oppenheim (ed), Texts from Cuneiform Sources: 145
Les types du premier homme et du premier roi dans l'histoire ,p.139, by Arthur [2] Christensen, Stockholm: 1918