وَشوکَنی(۱) نامِ پایتختِ شاهان ایرانی‌تبار میتانی(۲) در سده‌های ۱۶-۱۳ پیش از میلاد در نزدیکی رودخانۀ خابور(۳) در سوریه بود. این نام برگرفته از واژۀ هندی‌وایرانی کهن وَسو(۴) «خوب، نیک» سنجیدنی با وَسو در زبان لووی و وُهو(۵) در زبان اوستایی، و نیز واژۀ اوستایی کَنی(۶) «چشمه» می‌باشد. برپایۀ این ریشه‌یابی، وَشوکَنی به معنی «چشمۀ خوب» یا «(سرزمین) چشمه‌های خوب» می‌تواند بود. نام پایتختِ میتانیان در گزارشات تاریخی به گونه‌های گوناگون ثبت شده است: نَهرین یا نَهرینَه(۷) «دو رود» در مصری با ریشۀ سامی، خَنی‌گَل‌بَت(۸) «چشمۀ بزرگ» در اَکَّدی.
Waššukanni (2) mitanni (3) Khābūr (4) Vasu (5) vohu (6) Kani (7) Naharin/a (8) Ḫanigalbat
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر