ویرَسِنَه(۱): آمیخته از ویرَه اَوِستایی-سَنسکریتی به معنی «دلیر، دلاور» و سِنه در سَنسکریت به معنی «ارتش، سپاه»، و روی هم رفته به معنی «دارندۀ سپاه دلیر» یا «دارندۀ سپاۀ پهلوانان» می‌باشد. در مَهابهارَتَه (کتاب سوم، بخش ۶۹) از فردی به نام ویرَسِنَه پدر نَلَه پادشاه نِشادهَه‌ها نام برده شده است که با نام این فرد همدیسی آرسته دارد.
شووَرداتَه(۲) فرماندارِ ایرانی‌تبارِ حِبرون در فلسطین (EA 278-284): آمیخته‌ای از سوَر با همین ریخت در زبان سَنْسکریت به معنی «خورشید، مهر» است که در زبان اَوِستایی هوَر می‌باشد، و واژۀ داتَه به معنی «آفریدن، دادن، پرورش دادن...» می‌باشد. این نام روی هم رفته به معنی «آفریدۀ ایزد خورشید/مهر» یا «بخشندۀ مهر» است که با نام مهرداد (= میترادات) همسان می‌باشد. ترجمۀ نام شووَرداتَه شاید اشاره‌ای به کیش میترائیسم داشته باشد.
